Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej
Gdzie wiedza spotyka praktykę - webinarium
Zapraszamy na ostatnie w tym cyklu rekrutacyjnym webinarium "Gdzie wiedza spotyka praktykę".
Zarejestruj się już teraz i dodaj do kalendarza!
1 lutego (czwartek) godzina 15:00 👉 link do rejestracji
Rekrutacja na studia odbywa się przez system IRK PW -> Rekrutacja Inżynieria Mechaniczna
#ProgramMagisterski #InżynieriaMechaniczna #BoschPolska #ForviaFaurecia #ZAPROM #OraclePolska #Edukacja #Kariera
We współpracy z Bosch Polska, Forvia Faurecia, ZAPROM i Oracle Polska stworzyliśmy nowy program specjalności studiów magisterskich! 🛠️
Czy jesteś gotowy zrewolucjonizować przemysł motoryzacyjny?
Tworzenie „cyfrowych bliźniaków”, opanowanie systemów CAD/PLM, modelowanie 3D, analiza MES i zrozumienie synergii IT i inżynierii.
Program oferuje unikalne połączenie wiedzy teoretycznej i praktycznego doświadczenia 🛠️🔗
Ucz się od liderów branży i zdobądź praktyczne umiejętności, które wyróżnią Cię w konkurencyjnym świecie technologii motoryzacyjnej 🎓✨
Szukamy najlepszych, którzy zechcą zdobywać wiedzę w zakresie Inżynierii mechanicznej oraz poznać funkcjonowanie liderów branży od wewnątrz.
Gotowi do kształtowania przyszłości technologii motoryzacyjnej? 🧐🤔
Rekrutacja trwa do 2 lutego 2024 r.
#TechnologiaSamochodowa #OkazjaZawodowa #Innowacje
Podstawowe dane o studiach
| Nazwa wydziału | Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych |
| Nazwa kierunku | Inżynieria Mechaniczna (specjalność: Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej) |
| Poziom studiów | studia drugiego stopnia |
| Profil studiów | ogólnoakademicki |
| Forma studiów | studia stacjonarne |
| Dyscypliny naukowe, do których przypisany jest kierunek | inżynieria mechaniczna (100%) |
| Liczba semestrów studiów | trzy |
| Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta | magister |
| Kod ISCED dla kierunku studiów | 0715 Mechanika i metalurgia |
- Trendy we współczesnym przemyśle
-
We współczesnym przemyśle szeroko występującą tendencją jest silna presja zmierzająca do redukcji kosztów, skracania procesów rozwoju produktów, i jednocześnie coraz bardziej inteligentnego, w dużym stopniu adaptacyjnego prowadzenia większości procesów inżynierskich, które są zdecydowanie bardziej złożone i bardziej kompleksowe niż dawniej.
W efekcie, generowanych jest wiele działań prowadzących do zapewnienia dużej różnorodności procesów projektowych i produkcyjnych na drodze ich poprawy i zwiększenia efektywności poprzez bardzo szerokie stosowanie rozwiązań informatycznych w ramach inicjatywy Industry 4.0.
Praktycznie, oznacza to intensywne wykorzystanie powszechnie znanych narzędzi informatycznych oraz tworzenie nowych klas tych narzędzi dedykowanych określonym, kluczowym procesom inżynierskim. Są to m.in. automatyzacja inżynierskich procesów projektowych, zarządzanie wiedzą, Knowledge-Based Engineering (KBE), metody projektowania wielo-dyscyplinowego, inżynieria wymagań projektowych, inżynieria systemów w projektowaniu, modułowość, platformy projektowe, itd.
Wymienione tendencje są szeroko realizowane w praktyce przemysłowej w wielu krajach świata. Są one wszechobecne w dużych firmach – producentach finalnych oraz u dużych producentów -poddostawców. Coraz częściej są także wdrażane w firmach małych i średnich, dodatkowo także realizujących modele produkcji jednostkowej. Te tendencje występują także w przemyśle w Polsce i to zarówno w przemyśle powiązanym z zaawansowanymi firmami zagranicznymi jak i w przemyśle bez silnych związków tego typu.
- Upowszechnianie nowych metod w zakresie projektowania i rozwoju produktu
-
Realizacja działań zmierzających do przemysłowej materializacji inicjatywy Industry 4 jest na ogół prowadzona w powiązaniu z realnymi doświadczeniami, przede wszystkim są to realne wdrożenia i wynikające z nich modele, narzędzia i rozwiązania. Wiedza merytoryczna z tego zakresu jest przeważnie, aczkolwiek jedynie w pewnym stopniu, dostępna za pośrednictwem tradycyjnych kanałów informacji takich jak publikacje, multimedia, itp. Jednakże samo zagadnienie merytoryczne jest na ogół bardzo obszerne i złożone, jest ono powiązane z realizowanymi w przeszłości i aktualnie procesami określanymi jako integracja informacji przemysłowej w danej, konkretnej firmie i firmach z nią współpracujących. Praktycznie wynikiem tego jest indywidualizacja określana mianem kastomizacji procesu rozwoju produktu.
Tematyka scharakteryzowana powyżej jest powszechnie uważana za ważną i jest ona przedmiotem nauczania na wielu uczelniach zagranicznych na poziomie magisterskim. Prowadzone programy tych studiów zakładają szeroką współpracę z lokalnym przemysłem, nauczanie na bazie projektów, pakietyzację procesu dydaktycznego (wybór scenariuszy kształcenia odbywa się przy wykorzystaniu pakietów powiązanych merytorycznie przedmiotów, najczęściej skonfigurowanych z myślą o określonej klasie zadań projektowych).
- Nowa specjalność: Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej
-
Niniejszy opis prezentuje specjalność „Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej”, realizowaną na kierunku Inżynieria Mechaniczna, na studiach magisterskich, na Wydziale SiMR PW. Zaproponowana koncepcja nowej specjalności stanowi ofertę, której zadaniem jest wprowadzenie do oferty dydaktycznej Wydziału SiMR zagadnień związanych z inicjatywą Industry 4.0.
Nowopowstała propozycja została oparta na następujących koncepcjach:
- Współpraca z przemysłem i firmami zewnętrznymi. Z wszystkimi partnerami uzgodniono następujące formy współpracy:
a) prowadzenie przedmiotów (wykład – 30 godzin, projekt – 30 godzin):
- „Wspomaganie procesów projektowania i rozwoju produktu w małej i średniej firmie”,
- „Wspomaganie procesów projektowych w firmie – poddostawcy podzespołów – produkcja masowa”,
- „Wspomaganie procesów projektowych rodzin wariantów konstrukcyjnych – platformy projektowe”.
b) pomoc w realizacji prac dyplomowych.
Nawiązano kontakt i uzyskano zapewnienie współpracy, i bezpośredniego zaangażowania w opisywane przedsięwzięcie z ekspertami z następujących firm: Faurecia Automotive Polska S.A., ZAPROM Sp z oo, Robert Bosch Sp. z o.o., Oracle Polska Sp. z oo. Ze strony partnerów przemysłowych współpraca będzie realizowana przez absolwentów Wydziału SiMR; trzech z nich uzyskało stopień doktora, czwarty finalizuje swoją rozprawę doktorską, piąty jest w trakcie jej tworzenia. Tematyka tych rozpraw doktorskich w dużym stopniu koresponduje z tematyką przedmiotów wymienionych powyżej, duża część dokonań zawartych w rozprawach doktorskich była i jest bezpośrednio stosowana w wymienionych powyżej firmach.
- Wprowadzenie do dydaktyki nowych przedmiotów na studiach magisterskich. Przedmioty są prowadzone przede wszystkim przez pracowników Zakładu Technik Komputerowych (IPBM PW) przy współudziale osób z firm zewnętrznych. Poniżej przedstawiona jest lista proponowanych przedmiotów):
a) Grupa przedmiotów dotyczących zastosowań języków programowania w aplikacjach inżynierskich:
- „Programowanie aplikacji inżynierskich w języku Java”;
- „Python w zastosowaniach inżynierskich i naukowych”;
- „Programowanie obiektowe w strumieniowej analizie danych w przemyśle”;
b) „Zastosowania inżynierskie baz danych i serwisów internetowych”,
c) „Analiza i przetwarzanie danych, oraz uczenie maszynowe w zagadnieniach inżynierskich”,
d) „Modelowanie wiedzy w środowisku zintegrowanych systemów inżynierskich”,
e) „Zaawansowane systemy inżynierskie”,
f) „Zaawansowane metody komputerowego modelowania maszyn i pojazdów”,
g) „Metodologie projektowe”. - Szerszy kontekst nowej specjalności
-
Prezentowana specjalność zakłada silne dostosowanie do realiów dzisiejszego, szybko zmieniającego się przemysłu, który cechuje wielopostaciowość i dynamiczny rozwój obserwowanych w nim struktur. Struktury te osadzone są w zglobalizowanym, realno-cyfrowym świecie. Całość rozwijanych nowych rozwiązań ma za zadanie zapewnić wspomnianą wcześniej efektywność i adaptacyjność funkcjonujących procesów inżynierskich.
Proponowana koncepcja procesu dydaktycznego opiera się na przyjęciu jako punktu wyjścia typu uwarunkowań produkcyjno-przemysłowych - przyjęto je w postaci trzech wariantów projektowania i rozwoju produktu: a) w małej i średniej firmie, b) u światowego poddostawcy podzespołów, c) u producenta rodzin produktów i podzespołów. Tłem do tych zagadnień są przedmioty związane z metodologiami projektowymi i modelowaniem wiedzy inżynierskiej. Wynikła z tego całość stanowi zasadniczą treść merytoryczną realizowaną w pierwszym semestrze. Semestr drugi stanowi kontynuację tej koncepcji w zakresie przedmiotów pełniących rolę warsztatową. Na początku semestru drugiego ustalane są tematy i zakresy realizowanych prac dyplomowych. Semestr trzeci pełni podobną funkcję do semestru drugiego w zakresie innych przedmiotów nauczanych na wydziale. W semestrze trzecim realizowane są zasadnicze etapy procesu tworzenia pracy dyplomowej.
Każdy z przedmiotów wymienionych wcześniej, w punkcie I wprowadza do określonego sektora tematyki przemysłowej, pokazuje aktualny jego stan w zakresie stosowanych metod i narzędzi, procesów ich dostosowywania do realiów, ukazując także kontekst metod integracji występujących strumieni informacji.
Prezentacja odbywa się na przykładach procesów związanych z projektowaniem i rozwojem określonych, w każdym przypadku, klas produktów. Studiujący poznają te zagadnienia nie tylko w sposób bierny. Zakłada się aktywny udział studiujących i współrealizację przykładowych projektów. Koncepcja ta oznacza, że jedną z ważniejszych decyzji jest określenie obszaru tematycznego realizowanych projektów. Wszystkie inne, dalsze decyzje programowe właśnie z tego wynikają.
Autorzy nowej propozycji programowej przyjęli, że studiujący poznają istniejące rozwiązania software’owe, opanują dostępne narzędzia używane do modelowania i analiz. Są też w stanie, po opanowaniu pewnych technik, uchwycić określone realia firmy i realizowanych w niej procesów, i podjąć wysiłek stworzenia własnych modułów software’owych, które mogą być zintegrowane z dostępnym już w firmie oprogramowaniem. Mogą to być programy oparte na różnych przesłankach: automatyzacji prac projektowych, Knowledge-Based Engineering, wprowadzenia baz danych, stworzenia odpowiednich serwisów, budowie repozytoriów wiedzy projektowej, itd.
- Sylwetka absolwenta nowej specjalności
-
Podsumowując założono, że absolwent studiów drugiego stopnia kierunku Inżynieria Mechaniczna, specjalności „Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej” posiada specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn i pojazdów. Absolwent posiada wiedzę związaną z procesami projektowymi i przygotowaniem produkcji w warunkach dzisiejszego przemysłu. Poznaje konteksty projektowania i tworzenia dokumentacji projektowej zarówno dla rodzin produktów, jak i produkcji masowej czy też jednostkowej. Jest w stanie modelować wiedzę inżynierską i budować w oparciu o nią narzędzia komputerowe wspomagające i automatyzujące procesy inżynierskie – związane z projektowaniem jak i przygotowaniem produkcji. Potrafi także sprawnie posługiwać się wiedzą w zakresie różnorodnego modelowania problemów inżynierii mechanicznej, w oparciu o mechanikę, wytrzymałość, inżynierię materiałową i inne. Zna i stosuje praktycznie systemy komputerowe, aktualnie używane w przemyśle, przeznaczone do wspomagania prac inżynierskich. Posiada umiejętności w zakresie poszerzania możliwości tych systemów na drodze ich dedykowanej rozbudowy i integracji.
Koncepcja i cele kształcenia
- Związki z misją i strategią uczelni
-
Strategia działania i rozwoju Wydziału SiMR mieści się w Strategii Politechniki Warszawskiej i Misji PW. Kształcenie młodych ludzi, podnoszenie poziomu ich wiedzy, tworzenie warunków do nauki, kształtowanie aktywnych, twórczych poznawczo postaw stanowią kluczowy zbiór zadań realizowanych przez Wydział. Wydział SiMR jest ukierunkowany na realizację podstawowych funkcji szkoły wyższej: edukacyjnej, naukowo- badawczej i wdrożeniowej.
W zakresie funkcji edukacyjnej jest to przede wszystkim kształcenie nastawione na szeroko rozumiany obszar inżynierii mechanicznej, powiązanej z mechatroniką i aktualnymi trendami w rozwoju samochodów: elektromobilności i ekspansji pojazdów hybrydowych, przy uwzględnieniu tendencji występujących w strategii Industry 4.0. Różne formy kształcenia obejmują zarówno nauczanie stacjonarne jak i niestacjonarne, oraz studia podyplomowe.
Na wydziale, powstają i są wdrażane nowe inicjatywy zmierzające do coraz lepszego dostosowania realizowanej bazy programowej do aktualnych realiów i potrzeb przemysłu. Są to zarówno procesy polegające na aktualizowaniu treści programowych jak i nowe kierunki, i specjalności w zakresie kształcenia. Nowopowstające specjalności zarówno koncepcyjnie jak i realizacyjnie nawiązują do intensywnej i dedykowanej współpracy z otoczeniem zewnętrznym. Aspekt ten dotyczy bazy programowej oraz różnych form współdziałania i kontaktów z partnerami przemysłowymi: prowadzenie zajęć, prace dyplomowe, udział w projektach realizowanych w przemyśle, itp.
- Opis działalności naukowej prowadzonej przez zespół realizujący program nowej specjalności
-
Zespół przygotowujący nową specjalność zajmował się i nadal zajmuje się tworzeniem indywidualnych rozwiązań w zakresie automatyzacji inżynierskich prac projektowych. Tworzone rozwiązania bazują na modelowaniu osobistej i zespołowej wiedzy inżynierskiej. Modelowana wiedza służy do tworzenia zarówno modeli produktów jak i modeli procesów projektowych. Ostatecznym rezultatem jest budowa dedykowanych aplikacji komputerowych wspomagających prace inżynierskie. Nowopowstałe oprogramowanie opiera się zarówno na oprogramowaniu dostępnym komercyjnie jak i na własnych rozwiązaniach. Na ogół jest integrowane z funkcjonującymi w firmach strumieniami informacji.
Dokonania zespołu to zarówno rozwiązania zamknięte (wykonane pod klucz): np. system wspomagający projektowanie schodów spiralnych (Mostostal Siedlce) oraz współpraca w tworzeniu nowych rozwiązań: np. procesy wspomagania projektowania linii produkcyjnych do obróbki plastycznej (ZAPROM), generowanie modeli MES foteli samochodowych (Faurecia).
Nowotworzone rozwiązania bazują na dostępnych komercyjnie systemach wspomagania inżynierskich prac projektowych. Wykorzystywane są również komercyjne narzędzia do zarządzania wiedzą projektową. Wiele modułów opartych na wiedzy projektowej powstało jako oprogramowanie bazujące na modelowaniu/programowaniu obiektowym, szablonach projektowych, narzędziach bazodanowych, itp. Generalnie, dąży się do tworzenia narzędzi całościowych typu platforma projektowa (zintegrowane narzędzia wspomagające proces projektowania całej rodziny wariantów określonego produktu).
Zespół podejmuje działania w następujących trzech obszarach:
- analiza potrzeb i możliwości w zakresie budowy oprogramowania opartego na wiedzy wspomagającego określone procesy projektowe, w określonych warunkach przemysłowych.
- budowa koncepcji oprogramowania opartego na wiedzy wspomagającego określone procesy projektowe; uwzględnienie szerokiego zakresu realiów i kontekstów, horyzontu czasowego.
- stworzenie dedykowanej wersji systemu komputerowego scharakteryzowanego powyżej.
- Dokonania zespołu realizującego program nowej specjalności w ujęciu chronologicznym
-
Zespół, w różnych konfiguracjach personalnych, od ok. 30 lat zajmuje się tematyką modelowania wiedzy inżynierskiej. W różnych okresach zajmował się praktycznym stosowaniem różnych metod i narzędzi służących do automatyzacji procesów opartych na zamodelowanej wiedzy. Stosowano zarówno podejścia oparte na modelach regułowych jak i na modelowaniu zorientowanym obiektowo.
Brano także pod uwagę metody wywodzące się bezpośrednio ze sztucznej inteligencji (blackboard architecture, case based reasoning, data mining). Zajmowano się budową narzędzi do składowania i zarządzania wiedzą projektujących, w tym tzw. oprogramowaniem klasy osobisty asystent projektanta (J. Pokojski, IPA (Intelligent Personal Assistant) – Concepts and Applications in Engineering, Springer-Verlag, London, 2004). Równolegle do tych działań starano się podnosić rozmiary i efektywność nowotworzonych rozwiązań, bardziej zbliżając się do realiów zadań realizowanych w przemyśle. Rezultatem tego trendu stało się występujące praktycznie zawężenie narzędziowe. Od około 20 lat skupiono się przede wszystkim na modelowaniu obiektowym. Obserwując dokonania innych badaczy odnoszono się do dokonań NIST’u (National Institute of Standards and Technology), uwzględniano także rezultaty projektu MOKA (Methodology and software tools Oriented to KBE Applications). W obu przypadkach brano pod uwagę szersze konteksty literaturowe obu podejść. W niektórych projektach, podejmowanych przez zespół, następowała integracja podejść opartych na zarządzaniu wiedzą, w tym wiedzą osobistą projektujących, z podejściami klasy KBE.
Poza dokonaniami wymienionymi powyżej członkowie zespołu zajmowali się także modelowaniem komputerowym w mechanice. Były to następujące zagadnienia:
- komputerowe modelowanie maszyn i pojazdów (z ukierunkowaniem na układy napędowe), w tym modelowanie geometryczne, matematyczne i numeryczne, symulacja komputerowa, jak również zastosowanie MES w statycznej i dynamicznej analizie wytrzymałości konstrukcji oraz w badaniu i optymalizacji topologii,
- w powiązaniu z zagadnieniami w punkcie pierwszym: analiza i przetwarzanie danych oraz uczenie maszynowe w zagadnieniach inżynierskich.
Wszystkie implementacje zrealizowane przez zespół cechowały kompleksowość, duża złożoność modelowanej wiedzy i znaczny poziom pracochłonności. Prace realizowano w okresie około kilkunastu lat. Budowę aplikacji prowadzono w różnych typach firm. Były to następujące firmy: duży producent konstrukcji stalowych, w tym schodów spiralnych (firma Mostostal Siedlce- okres współpracy 2004-2009), duża firma – globalny poddostawca podzespołów samochodowych, przede wszystkim foteli samochodowych (Faurecia – okres współpracy 2012-2022), mała firma zajmująca się jednostkową produkcją linii produkcyjnych do obróbki plastycznej blach (ZAPROM – okres współpracy 2011-2022). Szereg prac dyplomowych powstało także we współpracy z partnerami przemysłowymi. Są to m.in.: Dürr Poland, Zakład Certyfikacji CERTBUD Sp. z o.o. Laboratoria Badawcze i Wzorujące, Instytut Techniki Górniczej KOMAG Instytut Badawczy, ABUS Crane Systems Polska sp. z o.o., NC.ART Studio Projektowe Wzornictwa Przemysłowego. Współpracowano też z firmą Fathom (firma szkocka, tworzenie modeli dynamicznych dla przemysłu morskiego) oraz firmą Synergia (modele do obliczeń termodynamicznych). Jeden z autorów projektu uczestniczył także w grancie NCBiR dotyczącym opracowania innowacyjnego napędu wózka inwalidzkiego.
Zasadniczym celem wymienionych powyżej działań, poza budową aplikacji automatyzujących określone prace inżynierskie, było poszukiwanie nowych, skuteczniejszych rozwiązań pozwalających na zwiększenie efektywności procesu tworzenia oprogramowania oraz procesu jego dalszej konserwacji i rozwoju w realnych, typowo przemysłowych zastosowaniach. Zespołowi zależało na szerokim wykorzystaniu koncepcji szablonów występujących w programowaniu obiektowym do modelowania wiedzy projektowej przy założeniu bardzo wysokiego poziomu kustomizacji wypracowanych rozwiązań.
Duży wpływ na prezentowaną propozycję nowej specjalności „Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej” wywarł systematyczny udział członków zespołu jej twórców w cyklicznej światowej konferencji Concurrent Engineering (od 2015 zmiana nazwy konferencji na Transdisciplinary Engineering) w okresie 1999-2021.
W 2010 roku, zespół był organizatorem tej konferencji: 17th ISPE (International Society for Productivity Enhancement) International Conference on Concurrent Engineering, “New World Situation : New Directions in Concurrent Engineering” w Krakowie. W 2020 zespół organizował tę konferencję ponownie, tym razem w Warszawie w formacie wirtualnym.
W latach 2015 i 2017 członkowie zespołu współorganizowali konferencje międzynarodowe: “Methods and tools for CAE - concepts and applications”, odbywające się w Polsce, przy udziale uczestników zagranicznych. - Informacja na temat współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi
-
Nowotworzona specjalność „Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej” ma na celu wprowadzenie do procesu nauczania na studiach magisterskich na Wydziale SiMR nowych treści programowych bardzo istotnych z punktu widzenia aktualnych potrzeb przemysłu. Zdecydowano się na atrakcyjniejsze formy nauczania: nauczanie przez projekty realizowane na drodze współpracy z przemysłem. Nowa propozycja to także bardziej elastyczna i uniwersalna struktura procesu dydaktycznego, pozwalająca na rozwijanie nowych scenariuszy kształcenia w nawiązaniu do aktualnych potrzeb przemysłu.
Przyjęte rozwiązanie wprowadza do procesu dydaktycznego nowe, istotne dla przemysłu zagadnienia. Może prowadzić do uzyskania bardzo atrakcyjnych kompetencji na krajowym i międzynarodowym rynku pracy.
Opisana propozycja dydaktyczna zakłada permanentne nawiązywanie do zagadnień aktualnie rozwijanych i potrzebnych w praktyce przemysłowej. Siłą rzeczy, w dzisiejszym zglobalizowanym, zdigitalizowanym świecie, muszą to być zagadnienia nowoczesne i przyszłościowe. Nowa propozycja dydaktyczna może stanowić podstawę do bardzo silnego powiązania dydaktyki z intensywnym rozwojem naukowym zarówno kadry jak i studentów. Poprzez współpracę z partnerami zewnętrznymi, pozwoli także na weryfikację i doskonalenie opracowanych i realizowanych programów kształcenia.
Autorzy projektu specjalności przed przystąpieniem do prac nad swoją propozycją zapoznali się także z programami studiów magisterskich, zbliżonymi tematycznie do nowotworzonej koncepcji, realizowanymi na następujących uczelniach:
- Uniwersytety Techniczne w Berlinie, Aachen, Monachium,
- Uniwersytety w Linköping i Jönköping.
W zakresie tematyki podejmowanej w niniejszym projekcie, w tym zagadnień inicjatywy Industry 4.0, członkowie zespołu utrzymują stałe kontakty robocze z członkami stowarzyszenia International Society of Transdisciplinary Engineering (szczegóły na stronie internetowej oraz stronie internetowej). Wiele z tych osób, członków stowarzyszenia, to eksperci współpracujący ze światowym przemysłem samochodowym i lotniczym.
Informacje dotyczące realizacji studiów
- Wykaz nauczycieli akademickich oraz innych osób proponowanych do prowadzenia zajęć związanych z dyscypliną, do której przyporządkowano kierunek studiów
-
Specjalność: „Zaawansowane metody projektowania i rozwoju produktu w inżynierii mechanicznej”
Lp. Nazwisko Imię Tytuł/stopień naukowy/zawodowy 1 Chiliński Bogumił dr inż. 2 Chodkiewicz Paweł mgr 3 Gil Maciej dr inż., Oracle Polska Sp. z o.o. 4 Jusis Jacek mgr inż. 5 Kozicki Bogusław mgr inż. 6 Laudański Marcin mgr inż., Robert Bosch Sp. z o.o. 7 Linkiewicz Grzegorz dr inż., profesor uczelni 8 Oleksiński Konrad dr inż., Grupa ZPR Media 9 Pokojski Jerzy prof. dr hab. inż. 10 Pruszyński Jarosław dr inż., ZAPROM Sp z o.o. 11 Skotnicki Stanisław dr inż. 12 Twardoch Krzysztof dr inż. 13 Woźnicki Łukasz mgr inż., Faurecia Automotive Polska S.A. 14 Żurawski Mateusz mgr inż. Zajęcia z przedmiotów już prowadzonych w ramach dotychczasowych, innych specjalności na studiach magisterskich na wydziale SiMR takich jak m.in.: Matematyka, Fizyka, Mechanika, grupa HES, przedmioty obieralne oraz lektoraty będą prowadziły te same osoby, które prowadzą te zajęcia w przypadku dotychczasowych specjalności.
- Opis kompetencji oczekiwanych od kandydata ubiegającego się o przyjęcie na studia
-
Od kandydata na studia drugiego stopnia oczekuje się wiedzy w zakresie matematyki i fizyki niezbędnej do formułowania, modelowania i rozwiązywania realnych, przemysłowych zadań inżynierskich. Oczekiwana jest także wiedza w obszarze dyscyplin i kierunków występujących realnie w powiązaniu z inżynierią mechaniczną. Są to przede wszystkim obszary zwykle ściśle integrowane z mechaniką, mechatroniką oraz przygotowaniem i realizacją procesów produkcyjnych. W związku z powyższym ważne jest także posiadanie wiedzy ogólnej odnośnie najważniejszych działów mechaniki, wytrzymałości, termodynamiki, mechaniki płynów, podstaw konstrukcji i eksploatacji maszyn, technik wytwarzania, materiałów konstrukcyjnych, elektrotechniki i elektroniki, automatyki i robotyki, modelowania geometrycznego, znajomości języków obcych w obszarze reprezentowanego kierunku studiów, tematyki ekologicznej w kontekstach działalności inżynierskiej.
- Zasady rekrutacji